Het leven is een ceremonie – Interview met Concha García Allen (USA)

Het is zonnig en warm wanneer we beslissen om ons buiten in de AgapeBelgium tuin te zetten voor het interview. Concha García Allen (USA) is moe, want ze heeft er net een reis van 8000km op zitten en voor haar is het eigenlijk half drie in de ochtend. Maar ze glimlacht, straalt, en heeft zin in het interview, waar wij heel dankbaar voor zijn.

Concha García Allen is een Ceremonieleider en leider van een traditionele, ceremoniële Azteca / Mexika-danscirkel. Ze woont in Santa Fé (New Mexico) in het Zuiden van Amerika in de Zapoteca-stam. Ze werd geboren in Mexico, maar haar vader trok naar New Mexico toen ze nog klein was. Daar werd ze opgeleid en getraind door Guadalupe de la Cruz Rios, een gerenommeerde Huichol Medicijnvrouw. Concha biedt oude zegeningen en gebeden, Somatic Experiencing, Azteekse Dans en massages. In AgapeBelgium is ze een van de lesgeefsters in de opleiding Dans- & Bewegingstherapie. Tijdens een van haar opleidingsweekends in België hebben we even de tijd om haar te strikken voor een kort interview over spiritualiteit en ceremonies.

Ik voel dat alles in het leven een ceremonie is

Wie is Concha Garcia Allen?

Op de vraag wie Concha is, moet ze even nadenken. “Ik heb mezelf deze vraag eigenlijk nog nooit gesteld. Wie ben ik? Het eerste wat in mij opkomt zijn 2 woorden: Onschuldig en magisch. Ik ben een ‘ceremonialist’. Ik voel dat alles in het leven een ceremonie is. Voor mij is het werk dat ik doe geen werk. Ik voel mij gezegend dat ik kan doen waar ik van hou. Mijn grootste uitdaging in het leven is mijn zoon. Hij is ‘neurologisch divers’ en voor hem is het leven een moeilijke uitdaging. Door zijn conditie is de relatie met mijn familie niet eenvoudig en ik heb het gevoel dat ik heb moeten vechten in mijn leven en dat ik nog steeds aan het vechten ben. Ik ben een sterk persoon omdat ik heb moeten vechten, maar eigenlijk wil ik helemaal niet zo sterk moeten zijn. Ik ben vooral op zoek naar harmonie en rust in mijn leven.”

Ik vraag mij af of ze zich niet verveelt nu ze in Europa zit en enkele dagen in het centrum verblijft, en ik krijg een typerend antwoord terug. “In mijn huis ben ik altijd bezig; iedereen wil altijd dingen vragen en ik maak tijd voor iedereen. Hier heb ik eindelijk de tijd om even ‘niets’ te doen en om er niet altijd te moeten ‘zijn’. Een boek lezen, een gebed doen, ik heb de tijd om even stil te staan bij mezelf en me te herbronnen. Vervelen doe ik me hier dus zeker niet.”

“Europeanen zijn zich niet meer bewust van hun spiritualiteit”

“Het grootste verschil tussen onze mensen en de Europeanen die ik heb ontmoet, is dat jullie je niet meer bewust zijn van jullie spiritualiteit. Jullie zien niet dat er overal spiritualiteit is. Iemand die goed is voor dieren, is spiritueel. Iemand die met liefde zijn tuin onderhoudt, dat is spiritualiteit. Er zijn voor een vriend in nood, dat is spiritueel werken. In Europa denkt men dat spiritualiteit alleen mogelijk is door middel van ceremonies en dans. Maar spiritualiteit zit overal. Wij zijn zogezegd geëvolueerd tot spirituele wezens en iedereen heeft het er over en denkt na over hoe we meer spiritueel kunnen zijn. Maar spiritualiteit is geen exacte wetenschap, het is niet iets waarover we hoeven na te denken, het is iets wat we zijn. Spiritualiteit zit in de kleinste dingen, in een lach, in het water, in de zon, in de lucht,… We moeten geen ceremonies doen om spiritueel te kunnen zijn. Het leven ís een ceremonie. Water is een medicijn, de zon is een medicijn, de lucht is een medicijn,… Het zit overal.”

Danstherapie

“Ceremonieel dansen is heel belangrijk voor mij. Dansen is één van de oudste expressievorm die de mens kent en ooit vormde de dans een manier om terug te herstellen, om terug verbinding te maken met zichzelf, elkaar en de natuur. Voor ons volk is dit heel belangrijk. Gelukkig mogen we nu opnieuw dansen. Het was tot voor kort verboden om ceremoniële dansen uit te voeren in Amerika. Het is pas vanaf 1997 dat we terug mogen dansen. Daarom geef ik ook Azteekse dans, omdat ik wil dat de herinnering aan oude volkeren en tradities in de 21ste eeuw overleeft. Leven als Indiaan is in Amerika nog steeds niet gemakkelijk. Bij vele mensen zit de haat jegens ons nog diepgeworteld. Wist je dat je tot begin van de jaren ’90 volgens de wet iemand mocht neerschieten die in traditionele kledij rondliep? Gelukkig is dat nu veranderd, maar het toont wel hoe velen nog altijd op ons (neer)kijken.”

Dankbaar

“Ik ben dankbaar voor mijn tante Guadalupe, die mij leerde dat ik mezelf mag en moet blijven. Iedereen heeft zijn of haar eigen pad. Zij leerde mij dat ik, als heler, mijn eigen keuzes moet maken, mijn eigen intuïtie moet volgen. Er is geen exacte manier om een bepaalde heling te doen.

Ik heb niet het gevoel dat ik veel weet, maar ik leerde van Guadalupe om te geloven in mijn voorouders. Ik ben er zeker van dat zijn mij op het juiste pad leiden. Ik herinner mij dat ik ooit eens de 4 windrichtingen wou eren, maar ik wist niet waar het oosten was. Guadalupe zei mij dat ik me daar niet druk hoefde in te maken en dat mijn voorouders wel wisten waar het oosten was en ik daarop moest vertrouwen. Ik ben blij dat zij mij hiervan bewust heeft gemaakt. Dat ik mij niet teveel zorgen hoef te maken en niet zo hard moet zijn voor mezelf. Dat een ceremonie niet strikt moet zijn.”

It’s all about relationships

Wanneer ik het gesprek afsluit met Concha en haar nog vraag om een ‘quote of the day’ mee te geven, antwoordt haar neef Bernard – die met haar meegereisd is en er bij is komen zitten -, dat hij hierover niet lang moet nadenken. “Concha heeft 1 quote die ze altijd gebruikt: ‘It’s all about relationships.’ Relaties zijn centraal in het leven. Ceremonie is een relatie, relatie met de natuur, relatie met onszelf en relatie met de anderen. Relaties zijn de basis van alles wat we doen.” Concha lacht en knikt bevestigend. ‘That’s right, it’s all about relationships.”

Wat is een ceremonie?

Ceremonies geven gestalte aan oude lessen, eeuwenoude verhalen, die een volk leren hoe zich te gedragen. Ze steunen een volk in het maken van keuzes. Ceremonies dragen bij om op een bewuste en harmonieuze manier om te gaan met medemensen en alle leven dat ons omringt. Ze bieden weerbaarheid, veerkracht, vertrouwen en samenhorigheid aan een volk. Maar de essentie van vele ceremonies gaat over het spiritueel leven als mens in schoonheid en verbondenheid met al wat bestaat. De aantrekking die deze ceremonies hebben op het Westerse volk, kan duiden op de spirituele honger en de leegte die wij collectief beleven op dit moment.